در نقطه اتصال تجهیزات برق ، در معرضنوار مس صوفاتصال دهندهبه تدریج سیاه و اکسید می شود و باعث افزایش مقاومت در برابر افزایش یا حتی گرم شدن و آتش گرفتن می شود. فرآیند تصفیه سطح برای رفع این خطرات پنهان طراحی شده است.
1. مبارزه با خوردگی طبیعی
مس با اکسیژن و بخار آب در هوا واکنش نشان می دهد تا کربنات مس اساسی (سبز مس) را تشکیل دهد ، به خصوص در محیط های مرطوب یا گوگرد مانند مناطق ساحلی و گیاهان شیمیایی. پس از آبکاری سطحی یا نقره ای ، لایه فلزی متراکم می تواند تماس هوا را جدا کرده و میزان اکسیداسیون را بیش از 90 ٪ کاهش دهد. داده های اندازه گیری شده از یک پست خاص نشان می دهد که مقاومت بدون درماناتصالات نرم مسبعد از 3 ماه 15 ٪ افزایش می یابد ، در حالی که تغییر در نوار مس با قلع در مدت مشابه کمتر از 2 ٪ است.
2. جریان جریان صاف را تضمین کنید
لایه اکسید روی سطح مس یک سد عایق را تشکیل می دهد و مقاومت تماس را افزایش می دهد. لایه آبکاری قلع نه تنها دارای رسانایی خوبی است (مقاومت در حدود 0.012 Ω · mm ²/m) ، بلکه می تواند شکاف های میکرو را در حین پیچ و مهره پر کند. هنگامی که جریان از آن عبور می کند ، سطح تحت درمان می تواند از بین رفتن تماس با 15 ٪ -20 ٪ کاهش یابد ، که برای کنترل دما دستگاه های جریان بالا مانند بسته های باتری انرژی جدید بسیار مهم است.
3. قابلیت اطمینان جوش را بهبود بخشید
اگرکانکتور انعطاف پذیر مسبرای نصب ، گریس سطحی یا اکسیدها ممکن است باعث جوشکاری مجازی شود. نوارهای مس تحت درمان با ترشی اسید و انفعال می تواند استحکام کششی مفاصل لحیم کاری را بیش از 30 ٪ افزایش دهد. به خصوص در فناوری جوشکاری اولتراسونیک ، یک سطح تمیز می تواند باعث افزایش بهره وری از انتقال انرژی موج صدا 40 ٪ شود و از خطر "جوشکاری کاذب" جلوگیری شود.
4. فرسایش الکتروشیمیایی را مسدود کنید
هنگامی که مس با سایر فلزات (مانند پایانه های آلومینیومی) در تماس قرار می گیرد ، یک باتری اصلی در محیط الکترولیت تشکیل می دهد و یونیزاسیون و انحلال مس را تسریع می کند. پوشش سطح به عنوان "سدی" عمل می کند که می تواند به طور موثری مهاجرت الکترون را مسدود کند. گزارش ردیابی ده ساله نوار مس با پوشش قلع در واحدهای کنترل الکترونیکی خودرو نشان می دهد که میزان خوردگی الکتروشیمیایی آن تنها 1/8 از مس لخت است.
هنگام انتخاب نوع پوشش ، لازم است سناریوها را وزن کنید: از آبکاری قلع در محیط های معمولی (مقرون به صرفه بودن) استفاده می شود ، از آبکاری نیکل در محیط های بسیار خورنده (مقاوم بیشتر اسید و قلیایی) استفاده می شود و آبکاری نقره برای سازهای با پیش بینی بالا توصیه می شود (با کمترین مقاومت تماس).
